OĞLUM DAHA 20 AYLIK AMA OKULLU OLDU

Geçtiğimiz hafta iznimin kalan 1 haftasınıda kullandım evde oğluşla geçirdik. Biraz bunalmadım değil hani. çalışan biri olarak evde olmak adama kafayı yedirtiyor gerçekten. yemek yap ortalığı topla temizle, ütü, bulaşık çamaşır çocuk derken sıyırmaya ramak kalmıştı yani. Dışarı çıksan para harcıyorsun olur olmaz, evde dursan ayrı dert.Üstelik sevgili kayınvalideciğim iznimin bittiği hafta Kırşehir e gideceğini söyleyince Taha ya kimin bakacağı sorun oldu. Yuvaya mı versem, iznimi dondurup işe gerimi dönsem, annem dükkanda bakabilir mi diye düşünmekten sıyırıyordum az daha. Yani iznim oldu KOCA BİR STRES!!!!!

Oğluşumla bikaç yuvaya baktık, içime sinmeye sinmeye birine karar verdim son gün. Böyle sıkıntılı bir hafta sonrasında dün işe başladım ve oğlum çok huysuzdu sabah. Babası idare etti, yuvaya gidip bakmışlar onunda içine sinmemiş pek. Akşamda tanıdığı bir yuva vardı eski işyerinin oralarda, oraya baktık ve oğlum bugün orada.Yurdagül Anaokulu'nda. Çok kötü bir haldeyim. Bugün wc den çıkmıycam galiba ağlamaktan. Çok ağlamış kucaktan inmiyormuş. Kimse yok yanında bırakıp gidin alışması daha zor olur yoksa dediler. Biliyorum alıştığında hepimiz için çok daha iyi olacak, birde servisle gelip gidicek. Bende servisimi kullanabilicem o zaman. En azından eğitim almış olucak. Yemesi içmesi daha saati saatine olur hiç değilse. Babası kafasına estiği gibi götürüyordu sabahları. Geçici vermeyi düşünüyordum önceleri ama bir daha bu stresi kaldırmıycak bünyem. Oldu bir kere nasıl olsa tekrar tekrar denemeye gerek yok dimi ama.

Kuzum benim napıyordur şimdi.

Çok hasasım zaten bikaç gündür, birde babası dün berbere götürmüş benim melek oğlumu. O lüle lüle saçlarını kestirmiş üstüne üstlük almamış saçlarını, çıldırdım valla. Saklıycaktım ben onları yaaa:(( Stüdyoda resimlerini çektiricektim yaaa:((
Çok ağlamış bebeğim.