Bugünlerde hep şunu duyar oldum. "ah ahh nerde bizim çocukluğumuz"
Gerçekten nerde? Biz kız çocuğu olmamıza rağmen akşam 10-11 lere kadar sokaklarda saklambaç seksek oynardık. okuldan gelir ödevleri yapar doğru sokağa çıkardık oyun oynamak için. Bisiklete biner lunaparka giderdik. Şimdiki çocuklar seksek bilmez bile. Ne bitmez enerjim varmış, şimdi düşünüyorum da.
Lastiği topu bisikleti olan çocuğun ayrı bi havası olurdu. Şimdi ise laptop, play station ve adını bilmediğim bir sürü teknolojik ürünü olan. Kim şanslı bizler mi, teknoloji kurbanı olmuş zamane çocukları mı? NOSTALJİ!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder